Στο έργο “The Self and Others”, ο R.D. Laing εμβαθύνει στη φαινομενολογική και υπαρξιακή του ανάλυση για τη φύση των ανθρώπινων σχέσεων, εστιάζοντας στην έννοια του εαυτού όπως αυτός διαμορφώνεται μέσα από τις σχέσεις με τους άλλους. Η μελέτη βασίζεται σε παρατήρηση ψυχιατρικών περιπτώσεων, αλλά προχωρά πέρα από τη διάγνωση, προσπαθώντας να κατανοήσει τον τρόπο που ο ψυχικά πάσχων βιώνει τον εαυτό του και τους άλλους.

Ο Laing τονίζει ότι η εμπειρία του εαυτού είναι εγγενώς σχεσιακή και ότι οι παραβιάσεις αυτής της σχεσιακής δομής —όπως η διπλή δέσμευση, η αποπροσωποποίηση και η παραβίαση της ιδιωτικότητας— μπορούν να οδηγήσουν σε ψυχοπαθολογία. Εξετάζει τη δυναμική εξουσίας, επιρροής και επιτήρησης μέσα στην οικογένεια, δείχνοντας πώς αυτές οι δομές επηρεάζουν την ψυχική οργάνωση του ατόμου.

Η ψυχική ασθένεια, σύμφωνα με τον Laing, δεν αποτελεί παθολογία σε ένα άτομο, αλλά σύμπτωμα ενός μηχανιστικού, ανελεύθερου τρόπου συσχέτισης. Ο θεραπευτής καλείται να συναντήσει τον άλλο με αυθεντικότητα και σεβασμό στη μοναδικότητα της εμπειρίας του. Το βιβλίο θέτει τις βάσεις για μια κριτική της ψυχιατρικής και για ένα ανθρωποκεντρικό μοντέλο θεραπείας.